De gesubsidieerde Ontwikkeladviezen die het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ter beschikking stelt, zag Han Oei (57) als een goede aangelegenheid om zich in 2019 (naast zijn NOBCO-lidmaatschap) aan te sluiten bij Noloc. “Ik ben eigenlijk niet het goede voorbeeld”, lacht Han, “want ik heb het in een sneltreinvaart gedaan en binnen een maand mijn certificering gehaald. Deels was het natuurlijk pragmatisch vanwege de ontwikkeladviezen. Daarnaast zie ik ook echt de waarde ervan in en brengt het mij óók echt iets. Dus ik vind het heel goed dat die certificering wordt gedaan. Jezelf scherp houden vind ik belangrijk. Het certificeringsproces helpt daarbij.” 

Als Han terugblikt op de aanloop naar het coachvak, vertelt hij enigszins bescheiden dat hij de eerste universitair docent in bedrijfsinformatietechnologie in Nederland is. Na zijn promotieonderzoek, werkt hij ruim 13 jaar bij een management consultancybureau. 

“Mensen tot betekenisvolle keuzes laten komen, dat is waar ik nog blijer van werd dan alle adviezen die ik gaf. Ik kan me nog herinneren dat ik bij een opdrachtgever zat en hij zei: hé Han, ik heb een dilemma. Er is me een hele mooie nieuwe baan aangeboden. Een nog hogere functie, maar ik moet er wel harder voor werken. En m’n vrouw vindt al dat ik zo hard werk. Moet ik dat wel of niet doen? Ik wist dat hij een zeilliefhebber was. Dus ik zei: ambieer jij eigenlijk nog een tweede zeilboot? Toen moest hij lachen: ja, je hebt eigenlijk wel een beetje gelijk. Waar doe ik het eigenlijk nog voor? Dus hij heeft uiteindelijk niet voor die ambitieuze baan gekozen, omdat hij meer zicht had op: wat vind ik nou eigenlijk belangrijk in het leven?” 

Zingevingsvraagstuk

Het zet Han aan het denken. Want hoe staat het eigenlijk met zijn eigen drijfveren? Hij vraagt zich af of hij het consultancywerk voor de rest van z’n leven wil blijven doen. “Op zich had ik het prima naar m’n zin, maar op een gegeven moment dacht ik: is dit het wel? Een beetje het zingevingsvraagstuk dat er speelde. Ik heb zelf een coach in de arm genomen. Eigenlijk is in dat traject ook wat helderder geworden waar mijn passie ligt, wat mijn talenten zijn, wie ik ben, wat ik kan, wat ik wil…” 

Wat wil ik nu echt?

Han komt tot de conclusie dat het coachende aspect van zijn rol als Management Consultant hem meer vervulling geeft en besluit coaching ‘erbij’ te doen – na het volgen van een coachopleiding. De combinatie maakt dat coachen niet de hoofdtopic is en mede als gevolg van een ingrijpend life event, waardoor hij bijna een jaar niet normaal kan slapen, wordt hij met de neus op de feiten gedrukt wat nou eigenlijk écht voor hem telt. “Dan ga je relativeren. Wat wil ik nu echt? Wat zijn de belangrijke dingen in het leven?” Hij volgt z’n gevoel en geeft zijn goedbetaalde baan op voor het coachvak.

“In het begin was het nog wel trekken. Ik merkte dat ik een nieuwe professie was begonnen met een totaal nieuwe klantenkring, die ik van nul af aan moest opbouwen. Vrienden zeiden wel eens: joh, waarom ga je niet gewoon weer consultant worden? Dat is veel makkelijker en verdien je veel meer. Maar ja, blijkbaar was er een vlammetje in mij dat zei: dit wil ik gewoon.” Hij blijft volharden in het ondernemerschap en zet een succesvolle coachpraktijk neer.  

Ontwikkeladvies

Inmiddels zijn we zo’n 13 jaar verder. Han werkt voornamelijk als coach binnen bedrijven. Daarnaast begeleidt hij teams in hun ontwikkeling. Hij vindt het mooi dat hij door de ontwikkeladviezen ook mensen kan helpen die met loopbaanvraagstukken zitten, maar coaching zelf niet kunnen betalen. “Vanwege dat idealistische stuk in mij, vind ik dat ook héél leuk en waardevol om te doen”, zegt Han enthousiast.  

“Mijn missie is mensen bewegen te doen wat ze werkelijk willen.” Han ziet zichzelf vooral als een transformationele coach. “Ik begin altijd bij de persoon zelf. En dan gaat het ook heel vaak over privé-stukken en het doorbreken van patronen. Ik ben iemand die diep coacht, bijna therapeutisch zeg maar.” 

Kwaliteitskring

Na certificering sluit hij zich aan bij een kwaliteitskring en moet “wel wennen”, omdat de bijeenkomsten soms wat praktischer van aard zijn dan de diepgaande intervisies die hij gewend was. Waarbij het bijvoorbeeld gaat om zaken zoals het sollicitatie- of re-integratieproces. Gaandeweg ziet hij in dat dit voor verbreding zorgt van zijn kennisgebied en hij daardoor steeds meer zicht krijgt wat er op de arbeidsmarkt speelt. “Arbeidsmarktoriëntatie, maatschappelijke thema’s, dat vind ik bij Noloc wel mooi dat die aandacht krijgen. Dat vind ik een verrijking. 

‘Oh ja, dat papiertje’

Mensen in mijn kwaliteitskring hadden het over recertificeren en toen dacht ik: “Oh ja, misschien ben ik ook weer aan de beurt.” Ook nu doorloopt Han binnen een paar weken zijn recertificering, waarbij hij benadrukt dat hij al meer dan voldoende PE-punten had. 

“Je kunt het vanuit twee perspectieven bekijken. Zo van ‘oh ja, ik moet weer dat papiertje halen’. Maar tegelijkertijd is het mooie van recertificering dat je weer een aanleiding hebt om goed te reflecteren op je handelen. Een van de dingen waar ik achter kwam, is dat ik op basis van mijn jarenlange ervaring veel meer op m’n intuïtie ben gaan coachen. Terwijl ik eigenlijk analytisch en methodisch van aard ben. Ik heb daarin een heel stuk losgelaten, maar mag in sommige situaties weer bewuster methodische afwegingen maken. Door te reflecteren tijdens zo’n certificering, word je ook bewust van wat je voorkeuren zijn en waarom je keuzes maakt.” 

Hij vertelt over de complexe casus die hij heeft ingebracht. “Daar heb ik een uitgebreide reflectie op gedaan en dat was ook wel heel leerzaam. Dan kom je ook je eigen stukken tegen, waarin je wordt uitgedaagd.” 

Ben jij klaar voor recertificeren? Schakel een mentor in

Eerder beginnen

“Of ik nog tips heb voor collega’s die zich nog moeten (re-)certificeren? Eerder beginnen dan ik”, lacht Han. Elke keer als je PE-punten haalt, kun je deze direct in het systeem registreren. Of zoals laatst aan bod kwam bij een kwaliteitskringavond: je deelnamebewijs direct uploaden.” De planningstool voor intervisie en kwaliteitskringen is een handig instrument hiervoor. 

“Voor zover je het niet doet, ook al tijdens de loopbaantrajecten zelf gaan reflecteren. Ik gebruik, afhankelijk van het traject, een tool waarin je deels reflectievragen voor je cliënt hebt en ook reflectievragen voor jezelf. Enerzijds geeft het een lerend effect. Ten tweede is het makkelijker dat als je de recertificering doet, je dit meteen kunt meenemen.”  

Last but not least, adviseert Han deelname aan een intervisiegroep of een kwaliteitskring. “De ene keer doen we intervisie naar aanleiding van een casus van een deelnemer en de andere keer komt er een thema aan bod of een gastspreker langs. De laatste keer was dat op het gebied van diversiteit en inclusie. Dan word je op die manier geïnspireerd.”

Certificeren is goed voor jezelf

“Het is niet per definitie gezegd dat gecertificeerde coaches beter zijn dan niet gecertificeerde coaches”, meent Han. “Maar als je het doet, doe het voor je eigen professionalisering en misschien als hulpmiddel om aan de buitenwereld te laten zien. Doe het met name voor jezelf. Ja, certificeren is goed voor jezelf!”

Invloed van AI op loopbaancoaching

Aan het einde van het interview wil Han nog wat kwijt over de invloed van AI op het loopbaanvak. “Zaken zoals profilering, solliciteren, arbeidsmarktoriëntatie, ik denk dat AI daar een heel groot stuk invulling aan kan geven. En misschien ondersteunend ‘slash’ vervangend in kan zijn. Het stuk waar ik op zit, transformationele coaching – dus coaching van ‘mensen van vlees en bloed’ – zal denk ik voorsprong blijven houden op AI. Om met je hart te verbinden en op basis van gevoel en intuïtie, dat dát je onderscheidend vermogen gaat worden ten opzichte van AI. En je veel meer de menselijke coach nodig hebt, dan dingen die je uit kennis, informatie en methoden kunt halen. Dat is een interessante ontwikkeling. Zowel voor de arbeidsmarkt als voor ons loopbaanvak.”